90's

To 1990 στην Νιον, το στρατηγείο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έδινε τις εξετάσεις του ενα καινούριο και πολλά υποσχόμενα σύστημα διεξαγωγής του κορυφαίου διασυλλογικού πρωταθλήματος. Το παλιό Κύπελλο πρωταθλητριών πέρασε στο πάνθεον της Ιστορίας. Το Τσάμπιονς Λίγκ σε πειραματικό βέβαια στάδιο και σχεδόν όμοιο με το σημερινό έπαιρνε την θέση του.

ΤΕΛΙΚΟΣ: ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ-ΜΑΡΣΕΙΓ  0-0 (5-3 πεν)

Στο τελικό φτάνει ο Ερυθρός Αστέρας της πάντα πολλά υποσχόμενης των πλάβι σχολή και η Μαρσέιγ το καμάρι του γαλλικού Νότου και καλύτερη γαλλική ομάδα. H ομάδα του Βελιγραδίου μια αμιγώς σερβική ομάδα. Παιδιά αμούστακα που αργότερα στελέχωσαν την Εθνική Γιουγκοσλαβίας και συστήθηκαν στο ευρωπαΪκο κοινό. Mιχαϊλοβιτς, Γιούγκοβιτς. Τα αδέρφια τους στις μικρές Εθνικές ομάδες πρίν το διαμελισμό της Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Ο Μαυροβούνιος Σαβίσεβιτς και ο Κροάτης Προσινέτσκι. Πάικτες που τους μάθαμε για τα καλά στην Ελλάδα όπως ο Σαμπανάζοβιτς με την φανέλα της ΑΕΚ πρώτα και του Ολυμπιακού, ύστερα και ο Ιλιτς του Πανηλειακού (τόσο σαν ποδοσφαιριστής όσο και σαν προπονητής). Η ο προπονητής Πέτροβιτς που δυο χρόνια μετά την κατάκτηση του Ιερού δισκοπότηρου του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου ερχόταν στην Ελλάδα πρώτα για τον ΠΑΟΚ και μετά για τον Ολυμπιακό.
Από την άλλη η Μασσαλία που ο σοβινισμός της επέβαλλε εξ' ορισμού να είναι γαλλική ομάδα. Τιγκανά, Παπέν, Καντονά, Φουρνιέ. Το παιδί θαύμα του αφρικάνικου ποδοσφαίρου, ο Γκανέζος, Αμπεντι Πελέ και...ένας Σέρβος. Παντού υπάρχει ένας Σέρβος. Στοίκοβιτς.
Τα 90 λεπτά δεν ήταν αρκετά. Και όλα κρίθηκαν στην ρώσικη ρουλέτα. Εκεί οι Σέρβοι ήταν, παραδόξως πιο ψύχραιμοι και έβαλα την Κούπα στο αεροπλάνο της επιστροφής στο Βελιγράδι.